Wednesday, August 3, 2011

Dapit Hapon

Sa bawat pagdilat ng ating mga mata sa malalim na pagkakahimbing, isang pahina ng ating buhay ang unti-unting nalalagas. Sa ayaw mo man o sa gusto lahat ng nilalang sa mundo ang kahihitnan ay ang kanyang pinangangambahang "Dapit Hapon". May kasabihang hanggang maaga ikaw ay maging masinop sa bawat kikatain,
ilagay sa wasto ang walang pakundangang pag-gastos, hinde sa habang panahon ay mananatiling malakas ang iyong pangangatawan, sa edad ng 20 años, dito na nag-sisimula ang iyong pagiging mapusok at mapag-subok sa lahat ng mga bagay na iyong nakikita, lahat ay ninanais mong makamtan, hahamakin ang lahat makamtan lamang ang ninanais, maging mga pinakamamahal na magulang ay iyong sinusuway, maging maligaya ka lamang sa piling ng iyong mga barkada. Sa edad na 30 años, dito na mga sisimula ang mga pangarap mo sa iyong buhay na nawa ay maging isa ka sa mga sikat o di kaya ay maging isang punong mabunga na tinitingala ng balana, lahat ay hahamakin maging ang iyong katrabaho makamtan mo lamang ang iyong minimithing pangarap, nakalulungkot ngunit katotohanan, ating balikan, ang una ay ang pagsuway sa iyong mga magulang, pangalawa ang pag tampalasan mo sa iyong katrabaho, sa edad ng 40 años, eto na ang takdang panahon ng iyong pag-ilanglang, ang hinde mapigil na pagsikat, nakamtan mo na ang iyong pinaka mimithi, ang katanyagan, salapi at kapangyarihan, ngunit di mo alintana ang pag-gupo ng iyon katawan at paghina ng iyong pananalig sa ating Poong Maylikha, masakit mang animin ngunit pawang katotohanan, sa dinami-dami ng mga taong naging matagumpay sa kanilang minimithi, kadalasan ay salat sa tunay na pag mamahal. Katotohanang pina-kikitaan ka sa dahilang ikaw ay kanilang kinakailangan, na ikaw ay may mahalagang misyon na gagampanan para sa ikatatanyang ng iyong pina-ngangamuhan. Pina-kikitaan ka ng pag-mamahal sa dahilang kailangan pa nila ng iyong salapi, ng iyong pag-gabay. Subalit ang pawang katotohanan ay hinde nasa sa puso, bagkus nasa iyong kakayahan. Malinaw pa sa tubig ng batis na ang lahat ay panandaliaan lamang, darating ka rin sa puntong ikaw ay ipag-tutulakan, kukutyain, pag tatawanan, lalaitin, ang lahat ng yan ay dahilan sa iyong pag-kagahaman sa tagumpay. Ang ating Mahal na Panginoon namuhay ng marangal, ng mababang uri, walang yaman, salat sa pananalapi, walang magarang tahanan at magarang sasakyan, taliwas na taliwas sa ating mga pagkatao. Sa pag dating ng iyong dapit hapon, eto na ang panahon na hinihintay ng lahat ng mga nabubuhay sa mundo, sa bawat katanungan - nagampanan ko ba ang iniatas ng tungkulin sa akin, marahil iisa ang kasagutan. Isang masakit na sumpa sa bawat nabubuhay sa mundo, sumpang kaakibat ang pagiging mahina at sagabal. Pabigat na dalahin sapagkat umaasa na lamang sa benepisyong matatanggap, at kung ano-ano pa! Hinde na pinahalagahan ang kayang naibahagi sa pag-unlad, sadyang napakalupit ng kapalaran. Sa puntong ito iisa lang ang masasabi ko ikaw, ako, maging sino ka man darating at darating ka sa dapit hapon ng iyong buhay.

samot-sari;
Bawat nilalang sa mundo ay may kanya-kanyang talino at kakayahan. Maging sino ka man, manggagawa o mataas na opisyal ng gobyerno o ang pinakamatalinong nilalang, ang mahalaga ay may pinagkatandaan ka ba? Madali ang maging tao sa mundo subalit mahirap ang magpakatao.